Pakan Baroe Dodenspoorweg

Kapitein Ryohei Miyazaki, die verantwoordelijk was voor de kampen langs de spoorweg. De aanklager van Medan beschuldigde dat Miyazaki niet had voldaan aan de eis van het Verdrag van Genève van 1929 dat alle pow's humaan moesten worden behandeld en dat ze moesten worden beschermd tegen schade. Omdat hij niet voldoende voedsel, kleding en medische benodigdheden had verstrekt voor de mannen die op het spoor werkten, waren ze gestorven. Bovendien waren hun sterfgevallen te verwachten, gezien de zware arbeid die werd vereist.

 

Na bestudering van alle evidentie concludeerde het militaire tribunaal dat er onvoldoende bewijs was om Miyazaki schuldig te vinden aan de dood. De rechtbank had erkend dat er een tekort was aan voedsel, kleding en medicijnen, en stelde vast dat het de leidinggevenden van Miyazaki waren die de hoeveelheid voorraden bepaalden die naar de kampen werden afgeleverd.

 

Hij ontkwam echter niet aan zijn verantwoordelijkheid voor de brute mishandeling van pow's in zijn kampen door Koreaanse bewakers. de rechtbank hield rekening met vele beëdigde verklaringen van ex-pow's, die mishandelingen van de Koreanen meldden, waaronder geslagen in het gezicht, hoofd, romp en benen met bamboestokken, ijzeren staven, geweerkolven en zwepen. de verwondingen waren ernstig en sommige poeder stierf als gevolg van deze slagen. Miyazaki ontkende dat hij wist dat zijn Koreaanse bewakers de pow's versloegen, maar het tribunaal verwierp deze claim als ongelooflijk gezien de mishandeling wijd verspreid was en de dood tot gevolg had.

 

Op 30 mei 1948 werd Miyazaki schuldig bevonden aan de mishandeling van pow en ter dood veroordeeld. De zin werd uitgevoerd

 

Miyazaki verzocht luitenant-gouverneur-generaal van Mook om zijn leven te sparen en een brief aan KNIL te schrijven. Majoor van de Lande, van wie hij hoopte dat hij namens hem zou ingrijpen bij de autoriteiten. Deze brief is hieronder te zien. Zijn verzoekschriften waren uiteindelijk niet succesvol en hij werd in juni 1948 geëxecuteerd.